Dajmy żyć innym

 Taką mam wieczorną refleksję, że staliśmy się społeczeństwem ludzi wszystkowiedzących. Każdy jest specjalistą od wszystkiego. Może to i dobre, takie świadome. Jeśli uważam, że lekarz się myli, to idę do innego. Jeśli wiem niezbicie, że nauczuciel źle uczy, to piszę skargę do kuratorium. Dobrze, że mamy społeczność ludzi dbających o swoje dobro, biorących sprawy w swoje ręce, odważnych..

Tylko czy stając się człowiekiem, który nad każdą dziedziną swojego życia musi sprawować kontrolę, nie tracimy trochę swojej wolności? Czy takie ciągłe kontrolowanie nie wyzwala w nas lęku? Czy to nie jest trochę tak, że pewnym rodzajem nadkontroli w stronę innych ludzi, nie staramy się odwrócić naszej uwagi od nas samych i błędów, które sami popełniamy? 

Osobiście coraz częściej przyjmuję dewizę "wrzuć na luz" i "daj żyć innym". Polecam. Śpi się zdecydowanie lepiej.