Jabłko
Jabłko jest chyba najpopularniejszym polskim owocem. Smacznym, zdrowym, do tego tanim, więc dostępnym dla każdego. Można zjadać je na surowo, bądź poddawać różnym zabiegom kulinarnym i przygotowywać wiele smakołyków, jak choćby szarlotkę, którą uwielbiam na ciepło.
Jednak z okazji Dnia Jabłka, chciałabym ugryźć je inaczej niż zwykle, bo metaforycznie.
Pewnego dnia spotkałam na swej drodze Jabłko. Było owalne, duże i lśniącoczerwone. Piękne! Urzekło mnie nie tylko swoim wyglądem, ale także bogatym wnętrzem. Było ufne, bo szybciutko się do mnie podturlało, i radosne, gdyż było w stanie opowiedzieć mi wiele ciekawych, nastrajających pozytywnie historii. Biła z niego niezwykła wrażliwość. Naprawdę, spotkanie z nim to ujmująco piękne doświadczanie drugiej istoty.
Niestety, jabłko w swym życiu spotkało nie tylko mnie. Miało wątpliwą przyjemność natknąć się na wszystkich tych, którzy je podrzucali, uderzali, kopali. Niektórzy naciskali na jego skórkę, aż soki szły.. Inni wykorzystali je do turlania lub rzucania nim o ścianę.
Wciąż przy tym słyszało te wszystkie "normalny jesteś?", "ty debilu/kretynie/ośle", "jak jeszcze raz, to zobaczysz/popamiętasz", "życie mi marnujesz", "dlaczego inni, a ty w kółko?", "ściana by szybciej zrozumiała", "zaraz cię trzasnę" i tak dalej...
Gdy spotkałam Jabłko po raz kolejny, zobaczyłam coś, co nie wyglądało zbyt dobrze i trudno było nawet nazwać to jabłkiem. Rozbite, roztrzęsione, pociemniałe, poturbowane i totalnie zastraszone. Nie wiedziało, skąd przychodzi, kim jest i dokąd zmierza. Nie było pewne niczego, a już na pewno nie siebie. Żal mi się go zrobiło. Przytuliłam je, zapytałam jak pomóc. Ale miałam świadomość tego, że nic, co zrobię, nie przywróci mojemu przyjacielowi dawnej formy. Bo czy widziałeś kiedyś jabłko, które będąc zgniłym słyszy "przepraszam" i znów staje się rumiane?
A jeśli Jabłko to jakiś mały człowiek?
Po raz kolejny AUTORKA wykazała się cudowną wrażliwością i wspaniałym talentem literackim opisując w sposób metaforyczny dwa jabłka.
OdpowiedzUsuńNie trzeba super wyobraźni, aby zauważyć, że pod postacią każdego z nich, każdego z tych jabłek kryje się człowiek. AUTORKA pisze nawet : „mały człowiek”.
Jest nam dobrze, wspaniale, gdy dorastamy wśród ludzi nam życzliwych, tolerancyjnych, akceptujących nas takimi, jakimi jesteśmy lub chcemy być. Jesteśmy szczęśliwi, gdy wokół nas jest mnóstwa ciepła, pogody ducha, uśmiechu i pozytywnego nastawienia nawet do popełnianych przez nas błędów. Jakże ważne, by otaczający nas ludzie dawali nam wsparcie i pomoc w trudnych czasem chwilach naszego życia. Jakże ważne są dla nas choćby szepty z odrobiną pochwały, cichy zachwyt i radość z naszego działania.
Niestety nie wszyscy mają to szczęście, by być wśród tych, opisanych powyżej.
Nie każdy ma to szczęście, by stać się tym, opisywanym przez AUTORKĘ, pięknym, dużym, lśniącoczerwonym, urzekającym jabłkiem.
Jakże często niektórym, od najmłodszych lat, przychodzi się spotykać z sytuacjami opisywanymi w tekście AUTORKI.
A to słychać teksty typu ( cytuję ) :
"normalny jesteś?", "ty debilu/kretynie/ośle", "jak jeszcze raz, to zobaczysz/popamiętasz", "życie mi marnujesz", "dlaczego inni, a ty w kółko?", "ściana by szybciej zrozumiała", "zaraz cię trzasnę" i tak dalej...
A to jedyne przykłady, z którymi spotykają się młodzi ludzie w najbliższym otoczeniu
( często właśnie w najbliższej rodzinie ) są :
Kłótnie między rodzicami, alkoholowe libacje, brak czasu na spokojną rozmowę, terror fizyczny i psychiczny, demoralizacja wynikająca z braku szacunku do drugiego człowieka.
Wówczas stajemy się ( czujemy się ) takim poobijanym, niepotrzebnym już nikomu … jabłkiem.
Czy to znaczy, że w dzisiejszych czasach lepiej mieć skorupę włoskiego orzecha czy może nawet kokosa ?
ABSOLUTNIE NIE !
Róbmy wszystko, aby jak najwięcej jabłuszek miało się dobrze, cudownie wyglądało i smakowało. Troszczmy się jednak i o te, którym nie zawsze dane jest przebywać w tak dobrych warunkach, jak tym pięknym i rumianym.
A pod postacią którego jabłuszka skrywasz się Ty ?