Święto Dobrych Rad
Dobre rady kojarzą mi się źle. Z takimi ludźmi, co to wszystko wiedzą najlepiej. Z takimi, którzy gdy zaczynają mówić, jawią mi się jako siedzący w mojej głowie.
Pamiętam gdy kilka lat temu planowałam zakup mieszkania i jedna z koleżanek doradzając mi, podsumowała, że jak dla mnie to takie dwupokojowe będzie idealne. I pewnie nie chciała źle, ale nie mając pojęcia o moich potrzebach i priorytetach, sprawiła mi przykrość, bo poczułam się jak ktoś zasługujący na minimum.
Nie udzielajmy rad. Chyba że ktoś prosi, a i wtedy ostrożnie.
Beatko !
OdpowiedzUsuńNa osobę, która rad miałaby udzielać, to ja się kompletnie nie nadaję.
Za wszechwiedzącego to siebie nie uważam.
Zawsze z pokorą i akceptacją odnoszę się do decyzji podejmowanych przez osoby, które liczą na moją dobrą radę czy sugestię.
Z szacunkiem i czasem na przemyślenie przyjmuję „podpowiedzi” i rady otrzymane od osób bliskich memu sercu ( żona, rodzice, dzieci ) oraz osoby starsze, z tzw. doświadczeniem życiowym ( Babcia, Dziadek ).
Tak pięknie pisała Beatka swego czasu o AKCEPTACJI.
No i właśnie to chwila, aby przypomnieć, że to nikt inny, jak tylko my, musimy podjąć i zaakceptować swoje decyzje.
Pewno bywają czasem sytuacje, że powinniśmy byś elastyczni w podejmowanych decyzjach.
Wiem, że nie zawsze tak się da.
Podjęta przez nas decyzja skutkuje niejednokrotnie różnymi konsekwencjami.
Bywa jednak, że należy wiele spraw przewartościować, przemyśleć na nowo i podjąć raz jeszcze, kolejne ( inne od wcześniej podjętych ) decyzje dla dobra naszego, naszej rodziny, ...
Z dni kilkunastu przeglądam Twego bloga !
OdpowiedzUsuńZa głowę się łapię, krzycząc : "OLABOGA !"
Wnioski wyciągam, czytając teksty Twoje !
Wśród komentarzy so tylko ... te moje !
Tak podejrzewam sobie czasami,
Że w KAWIARENCE to my ... tylko sami !
Czy wnioski me słuszne, iż jasno to znaczy,
Że wciąż liczne na blogu ... grono "podglądaczy",
Co to ... przeczytać zechcą jedynie,
A potem cisza i ślad po nich ginie !
Koniec Kochani Ukrywania !
Namawiam wszystkich ... do pisania !
Zachętkę na koniec małą dołożę :
"Tak, jak i śpiewać, pisać ... każdy może !"